کردپرس- به عنوان کسی که چندین سال است افتخار خدمت در عرصه تعلیم و تربیت را دارم نظام آموزشی را به دو دوره قبل از پاندومی کرونا و بعد از آن تقسیم می کنم، بدون شک شرایط و وضعیت تحصیلی دانش اموزان و دانشجویان با سال های قبل از ۹۸ اصل مقایسه نیست و در حال حاضر با افت شدید تحصیلی و رفتاری جامعه هدف روبرو هستیم ، به همین خاطر تعطیلیها در سالهای اخیر بهویژه پس از شیوع پاندمی کرونا، قطعی های مدیریت انرژی ، سردی هوا و سایر عوامل تأثیرات عمیقی بر نظام آموزشی کشور گذاشته است ؛ طی دو هفته اخیر و بدنبال آلودگی هوا و بیماری آنفولانزا مجددا نظام آموزشی با تعطیلات عمده روبرو شده و متاسفانه متولیان امر تعطیلی را اولین راهکار در شرایط اجتماعی و برخی از موارد پیش رو پیش بینی می کنند ، این تعطیلیها نه تنها مشکلات عمدهای برای دانشآموزان ، دانشجویان ، معلمان و اساتید ایجاد کرده، بلکه ساختار کلی آموزش را نیز بطور دستخوش تغییرات بنیادین کرده است و اگر چاره و تدابیر اساسی برای آن اندیشیده نشود آینده این حوزه بسیار خطرناک و جبران ناپذیر خواهد بود
تعطیلی مدارس و دانشگاهها و انتقال به آموزش آنلاین باعث شده که بسیاری از دانشآموزان و دانشگاهیان از دسترسی به منابع آموزشی با کیفیت و فضای مناسب یادگیری محروم شوند. حتی در مناطق برخوردار، مشکلاتی چون ضعف اینترنت، نداشتن ابزار مناسب (مثل لپتاپ یا تبلت) و عدم امکان تعامل مستقیم با معلمان و اساتید موجب افت کیفیت آموزشی شد و برای جامعه هدفی که در مناطق کمتر برخوردار زندگی میکنند، این مشکلات به شدت تشدید شد.
همچتین آموزشهای آنلاین، دانشآموزان و دانشجویان را از تعاملات اجتماعی، فعالیتهای گروهی و مهارتهای اجتماعی دور کرد. مدارس و دانشگاهها نه تنها محیط آموزشی بلکه فضایی برای یادگیری مهارتهای زندگی، همکاری با دیگران و شکلگیری روابط اجتماعی هستند. این مسأله بهویژه در سنین پایینتر که رشد اجتماعی اهمیت زیادی دارد، اثرات منفی به جا گذاشته است و این شکافها در درازمدت به افزایش نابرابریهای آموزشی و اجتماعی منجر خواهد شد.
تعطیلیها همچنین تأثیرات روانی و عاطفی زیادی بر دانشآموزان و دانشجویان گذاشته است. به عنوان مثال بسیاری از دانشآموزان به دلیل دوری از محیط مدرسه، استرس، اضطراب و احساس انزوا را تجربه کردهاند. همچنین مشکلات مربوط به عدم دسترسی به مشاوران و کادر پشتیبانی مدرسه برای کمک به حل مسائل روانی و اجتماعی بیشتر شده است.
یکی از نگرانیهای اصلی در تعطیلیها این است که ممکن است انگیزه و علاقه به تحصیل در برخی از دانشآموزان و دانشجویان کاهش یابد و عدم حضور در مدرسه و دانشگاه تعاملات مستقیم با معلمان و اساتید میتواند منجر به کاهش توجه به درسها، مشکلات در یادگیری مفاهیم جدید و حتی افت تحصیلی شود.
یک مثل قدیمی داریم « شنیدن کی بود مانند دیدن»؛ هر چند علم و فضای مجازی به حدی پیشرفت کرده که جز جدای ناپذیر زندگی انسان ها شده است و این روزها وقتی صحبت از هوش مصنوعی ، کهکشان راه شیری ، دهکده جهانی ، عصر الکترونیک و دهها نکته ریز و درشت پیش می رود و نسل حدیدی که به عنوان « نسل زد ، آلفا و غیره » شناخته می شود و اگرچه تحولات دیجیتالی و آموزش آنلاین فرصتهایی جدیدی به همراه داشته و این نسل کاملا آشنا با فضای جدید است اما بدون شک تعطیلیهای مکرر بهویژه در سالهای اخیر، نظام آموزشی را با چالشهای جدی فراوان و افت شدید تحصیلی هم در حوزه آموزش و هم در حوزه پاسخگویی و امتحانات و نتایج آنها روبرو کرده است.
از سویی دیگر مشکلاتی جدی و جبران ناپذیری مانند افت کیفیت آموزشی، شکافهای اجتماعی و اقتصادی و تأثیرات روانی داشته است و برای جبران این اثرات، لازم است که سیاستگذاران آموزشی به دنبال راهکارهایی باشند و همزمان با استفاده از فناوری، نیازهای آموزشی ، اجتماعی و روانی جانعه را نیز در نظر بگیرند و قبل از اعلام هر گونه تعطیلی، چاره و راهکار جدی برای کاهش مخاطرات پیش رو پیش بینی کرد و مطمئن باشند تا بتوان جلوی آسیب بیشتر به این حوزه را گرفت و تعطیلی نظام آموزشی باید آخرین راهکار برای متولیان امر باشد.
نظر شما